Το Νοσοκομείο μας δημιουργήθηκε το έτος 1921 από την τοπική Εκκλησία και φιλανθρώπους κατοίκους της Αίγινας, αγαπήθηκε και ενισχύθηκε από τον κόσμο του νησιού μας και είναι ριζωμένο βαθιά μέσα στην καρδιά των συμπολιτών μας. Στενά συνδεδεμένο με την ιστορία του τόπου μας, κατάφερε να διατηρηθεί ανοιχτό επί ενενήντα οκτώ συνεχόμενα έτη με θυσίες ζωής και περιουσιών, αφοσίωση και εθελοντική προσφορά εργασίας.
Σας παραθέτομε την αφορμή της ίδρυσής του από τις τοπικές εφημερίδες της εποχής και τα Πρακτικά του « Ὀρθοδόξου Συλλόγου Κυριῶν ἐν Αἰγίνῃ»:
«Κάποια ἡμέρα, περπατώντας στό παραλιακό κρηπίδωμα τοῦ λιμένος τῆς Αἴγινας, ὁ Ἀρχιμανδρίτης Παντελεήμων Φωστίνης εἶδε μέσα σέ μιά ψαρόβαρκα ἕναν ἄνθρωπο τελείως ἀκίνητο. Εἶχε πεθάνει… καί ἡ σχετική ἀνάκρισις ἀπέδειξε ὅτι ὁ θάνατός του εἶχε προέλθει ἀπό ἀσθένεια, διά τήν θεραπείαν τῆς ὁποίας δέν εἶχε οὔτε σπίτι οὔτε κρεβάτι, ἀλλά οὔτε καί ἄνθρωπο γιά νά τόν κοιτάξει, ἀλλά οὔτε καί γιατρό γιά νά τόν θεραπεύσει. Ἔτσι πέθανε… Γι’ αὐτό ὁ Ἱεροκῆρυξ συνέλαβε τήν ἰδέα νά ἱδρύσει Νοσοκομεῖον κι ἀμέσως κατέστρωσε τό σχέδιό του».
Στις 23 Αυγούστου του έτους 1921 στην 3η Συνεδρία του «Ὀρθοδόξου Συλλόγου Κυριῶν ἐν Αἰγίνῃ» ανακοινώνεται από τον επίτιμο Πρόεδρο Αρχιμανδρίτη Παντελεήμονα Φωστίνη η απόφαση του Δ.Σ. να ιδρύσει «Νοσοκομεῖον ἐν τῇ νήσῳ ὡς ἄσυλον διά τούς μή ἔχοντας ποῦ νά νοσηλευθῶσιν ἀσθενεῖς». Η απόφαση αυτή εγκρίνεται με θερμά χειροκροτήματα. Το όνειρο πραγματοποιείται, το Νοσοκομείο ιδρύθηκε από τον Αρχιμανδρίτη – Ιεροκήρυκα των Ενόπλων Δυνάμεων και μετέπειτα Μητροπολίτη Καρυστίας και Χίου, μακαριστό Παντελεήμονα Φωστίνη, συνεργίᾳ του Οσίου Γέροντος Ιερωνύμου Αποστολίδη και Φιλανθρώπων Κυριών του Συλλόγου « Ὁ Ὀρθόδοξος Σύλλογος Κυριῶν ἐν Αἰγίνῃ» και άρχισε να λειτουργεί στις 26 Αυγούστου 1921.
Στις 26 Αυγούστου του έτους 1921 στην 4η Συνεδρία αναφέρεται: « Ἡ ἔναρξις τῆς τελειοποιήσεως τοῦ ἱδρυθέντος Νοσοκομείου ἐν τῷ ὁποίῳ θά εὑρίσκουν παρηγορίαν τόσοι ἄποροι ἀσθενεῖς, οἵτινες ἀποθνῄσκουν ἥδη εἰς τούς δρόμους ἐγκαταλελειμμένοι .… Πλουσία ἡ συνδρομή διαφόρων ἰδιωτῶν καί τοῦ Ὑπουργείου τῆς Περιθάλψεως καί τῆς Κοινότητος Αἰγίνης, ἐνῶ πόροι θά ὑπάρξουν καί ἀπό Δωρεές, κληροδοτήματα, συνδρομές, διοργανούμενες ἑορτές ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ Ἁγίου Διονυσίου τοῦ Προστάτου ὅλου τοῦ νησιοῦ…».
Το Νοσοκομείο είχε από την ίδρυσή του και εξακολουθεί να έχει και σήμερα Φιλανθρωπικό χαρακτήρα, αγκαλιάζει και απαλύνει τον ανθρώπινο πόνο δίνοντας προτεραιότητα στους οικονομικά ασθενέστερους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους απόμαχους της εργασίας και της ζωής που ατύχησαν να εξασφαλίσουν οικογενειακή θαλπωρή, αλλά και σε όποιον άλλον χρήζει ιατρονοσηλευτικής φροντίδας.
Η πορεία του μέσα στην Ιστορία μάς γεμίζει ελπίδες. Αντιμετώπισε επιδημίες, πολέμους και εθνικές συμφορές. Υποδέχθηκε και νοσήλευσε τούς ξεριζωμένους πρόσφυγες της Μ. Ασίας που κατέφθασαν στο νησί, περιέθαλψε τούς τραυματίες στρατιώτες του 40΄, περιέθαλψε τούς κρατουμένους στις φυλακές της Αίγινας, παρέσχε δωρεάν νοσηλεία σε εκατοντάδες άπορους ασθενείς. Έτυχε αξιοθαύμαστης αναγνώρισης από το επίσημο Κράτος. Μάλιστα το έτος 1939 το Υπουργείο Υγείας του απένειμε « Χρυσοῦν Μετάλλιον» για την άψογη λειτουργία του.
Το ίδιο το κράτος το επιστράτευσε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και το χρησιμοποίησε ως Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Την ίδια περίοδο ένα διαμέρισμά του επιτάχθηκε και έγινε για πολλά χρόνια Ιατρείο παθητικής αεράμυνας για την παροχή πρώτων βοηθειών στον άμαχο πληθυσμό και την προστασία του από τους βομβαρδισμούς. Ως Στρατιωτικό Νοσοκομείο χρησιμοποιήθηκε για λίγο και από τους Γερμανούς κατακτητές, οι οποίοι το μετέτρεψαν σε στρατιωτικό καταυλισμό μέχρι το τέλος του 1941. Στη συνέχεια, όμως, δοκίμασε και το ίδιο τα δεινά του πολέμου και της Γερμανικής Κατοχής, « ὁπότε καί τό ἄφησαν κυριολεκτικό ἐρείπιο. Ἔκαψαν ἔπιπλα, ντουλάπες, τραπέζια, κομοδίνα, καρέκλες. Κατέστρεψαν ὅ,τι ὑλικό ὑπῆρχε, ἀκόμη καί τά κουφώματα ἔκαψαν καί αὐτούς τούς τοίχους κατέστρεψαν. Δέν ἄφησαν τίποτε ὄρθιο!» ( Κῆρυξ τῆς Αἴγινας, Σεπτέμβριος 1947).
Σε αυτόν τον αγώνα του, από τις πρώτες ημέρες της ιδρύσεώς του, μέχρι και σήμερα, στάθηκε και ίσταται αρωγός, υλικά και ηθικά, και η Ιερά Μονή του Αγίου Νεκταρίου. Ο ίδιος ο Άγιος Νεκτάριος σε όραμα προέτρεψε την Οσία Καθηγουμένη Ξένη να αποστείλει οικονομική βοήθεια και δύο Μοναχές ως νοσοκόμες, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Ιδρυτή και πρώτου Προέδρου του Νοσοκομείου Αρχιμανδρίτη Παντελεήμονος Φωστίνη.
Με το Π.Δ 1024/1980 ( ΦΕΚ 259, Α) εγκρίνεται το καταστατικό του και μετονομάζεται από «Νοσοκομειακόν ἄσυλον Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ» σε «Νοσοκομεῖο Αἰγίνης Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ».